Zmusili ją do urodzenia martwego dziecka.

Historia, którą opisujemy wydarzyła się ponad 20 lat temu, ale trzeba ją przypomnieć. Szczególnie w dzisiejszych dniach, gdy wszyscy przeżywamy śmierć kobiety, która zmarła w szpitalu w Pszczynie. Bohaterka naszego tekstu — Ania przeszła straszną tragedię, ale miała większe szczęście niż kobieta z Pszczyny. Ania żyje! 

Musiała urodzić martwe dziecko, ale to nie był koniec

Ania jest teraz po czterdziestce. Od tragedii minęło 20 lat, ale nadal nie potrafi spokojnie mówić o koszmarnych dniach, które musiała przeżyć. Swoją historię opowiada z przerwami. Często zapada cisza i długie milczenie. Nie da się przecież opowiedzieć o piekle, które się przeszło. Straciła długo wyczekiwaną córeczkę, musiała urodzić martwe dziecko, ale to nie był koniec. Ten dramat wydawał się nie kończyć. 

Lęk przed porodem — Ania miała go od początku

Ania zaszła w upragnioną ciążę dwa lata po ślubie. Nic nie wskazywała na to, że dojdzie do tragedii. Czuła się w ciąży rewelacyjnie. Regularnie chodziła na wizyty, miała robione USG, choć nie tak często, jak wykonuje się je dziś. Lekarz twierdził, że ciąża przebiega prawidłowo. Do porodu zostało dwa tygodnie, gdy nagle...

Pamiętam, że coś prasowałam, byłam podekscytowana, ale i też zdenerwowana.  Bałam się porodu. Poszłam do łazienki, bo zachciało mi się siku. Wtedy wyleciał mi czop śluzowy, który zapowiadał poród - mówi. 

Czy serce płodu może przestać bić?

Mąż zawiózł Anię natychmiast do szpitala. Przyszedł lekarz, kazał podłączy KTG.

Nie usłyszałam bicia serca dziecka, spojrzałam na lekarza, który był wyraźnie zaniepokojony Zaczęłam zastanawiać się i przypomniałam sobie, że tego dnia nie czułam ruchów płodu.- opowiada. 

Skupiona twarz lekarza, który robił badanie USG nie zapowiadała nic dobrego. Pojawiły się krople potu, ręce zaczęły się trząść. Zawołano innych lekarzy. Wszyscy badali Anię i wyszli. Została sama z panicznym strachem. To trwało wieczność.

Lekarz, który badał Anię jako pierwszy wrócił i powiedział, że jest mu przykro, ale córeczka nie żyje.

Zaczęłam wyć, to nie był płacz, to było wycie. Nie dowierzałam, mówiłam „to niemożliwe”. Nie mogłam się uspokoić. Nie pamiętam, czy dostałam leki uspokajające, ale czułam się jak na haju … wszystko wirowało… myślałam, że spotkało mnie coś najgorszego w życiu

Czy naturalny poród boli? Ania krzyczała

Ale to był początek gehenny. Ani powiedziano, że dziecko musi urodzić siłami natury, bo w takim wypadku nie wolno przeprowadzać cesarskiego cięcia. Podano jej leki na wywołanie akcji porodowej. Teraz walczono o jej życie

- Tyle że ja nie miałam siły na tę walkę. Pojawiły się bóle. Miałam trudności z rozwarciem szyjki macicy. Zaaplikowano jakiś żel, potem przystąpiono do masażu, który był bardzo bolesny. Krzyczałam z bólu. 

Ania urodziła martwą córeczkę w środę. Nie chciałam jej zobaczyć. Nie byłam w stanie.  - Bałam się jej widoku, bałam się tego jak wygląda! Nie wiem co się potem działo. Po prostu nie pamiętam. 

Ania rozpadła się na kawałki

Ocknęła się w szpitalnej sali. Teraz zaczął się kolejny dramat. Obok niej na łóżkach leżały kobiety w zaawansowanych ciążach. One czekały na poród. Z ich brzuchów zwisały kable od KTG, a w głowę Ani wbijał się przeraźliwy stukot. Wiedziała dobrze, co oznaczał. To było bicie maleńkich serduszek, bicie, którego lekarz nie słyszał u jej córeczki.

-  Byłam zmuszona słuchać bicia serca ich dzieci. A ja nie miałam sił, żeby wyjść, chociaż na korytarz. To był koszmar!

Nikt nie zawołał do Ani psychologa, nikt nie pomógł przejść tych najgorszych chwil. Ania rozpadała się na kawałki. Nie wzięła udziału w pochówku córeczki. Trafiła do psychiatry, brała leki.- Musiałam poradzić sobie z żałobą i pożegnać się ze swoją córką, której nawet nie zobaczyłam. O to też miałam do siebie pretensje, że jej nie przytuliłam — mówi ze łzami w oczach

Dlaczego córeczka Ani umarła?

Po porodzie okazało się, że córeczka Ani była bardzo malutka, za to łożysko ważyło więcej niż ona. -To były zaburzenia rozwoju łożyska. Ono odbierało dziecku wszystko. Dziś wiem, że można to było leczyć — mówi Ania.

Ania urodziła zdrowego synka

Ta historia ma szczęśliwe zakończenie, choć droga do niego była bardzo długa i trudna. Po roku od tragicznego porodu Ania zaszła w kolejną ciążę. Niestety, poroniła. Przyszła kolejna depresja i problemy w małżeństwie. Udało się jednak przetrwać najgorsze. Po 20 latach, mając 40 lat Ania z mężem zdecydowali się na trzecią ciążę. Na świat przyszedł zdrowy synek.  

Tekst napisano na podstawie rozmowy, którą przeprowadziła Karina Muszalska na portalu jarocinska.pl Całość przeczytasz tutaj. 

Przeczytaj również:

• Barbara Smolińska robi lalki, które wyglądają jak prawdziwe dzieci.