Oto kolejna dramatyczna prawdziwa historia. To było piekło — tak nasza Czytelniczka wspomina ponad 20 lat małżeństwa.
Mówi się, że dom to miejsce, gdzie czujemy się bezpiecznie. Niestety, dla niektórych kobiet, dom stał się miejscem strachu i przemocy. Często ich mężowie lub partnerzy są uważani za cudownych i ujmujących ludzi, którzy po latach okazują się być zupełnie innymi ludźmi za zamkniętymi drzwiami.
Dziś rozmawiamy z Anną, która od lat była ofiarą przemocowej relacji z jej mężem. Mimo że mężczyzna był znanym w okolicy człowiekiem o dobrych manierach i uważanym za wzorowego męża i ojca, to w rzeczywistości był on agresywny i brutalny w stosunku do swojej żony.
Kobieta opowiedziała nam o swoich doświadczeniach i trudnościach, jakie musiała pokonać i o tym, co zrobiła, aby wyjść z tej sytuacji.
Przemoc domowa w wykonaniu "męża anioła"
Proszę opowiedzieć, jak wyglądała sytuacja w Pani domu.Długo udawałam, że wszystko jest w porządku. Janusz był człowiekiem znanym w naszej okolicy, uważanym za cudownego męża i ojca. Jednak za zamkniętymi drzwiami naszego domu, był agresywny i brutalny. Nigdy nie wiedziałam, co spowoduje jego wybuch gniewu.
Czy kiedykolwiek szukała pani pomocy lub wsparcia?
Tak, wielokrotnie. Ale niestety, nikt mi nie wierzył. Moi sąsiedzi uważali, że przesadzam, bo jak to możliwe, żeby tak wspaniały mąż był w rzeczywistości taki okropny. Próbowałam zgłosić sprawę policji, ale Janusz zawsze był w stanie mnie zastraszyć, żeby tego nie robić.
Za zamkniętymi drzwiami rozgrywał się prawdziwy koszmar
Co robił pani mąż?Co robił? Stwarzał dla nas istne piekło na ziemi (opowiada kobieta z bardzo silnymi emocjami i trudnością w głosie).
Kontrolował absolutnie każdy aspekt mojego życia. Chciał wiedzieć wszystko, co robię, z kim jestem na zakupach, kiedy wrócę, ile pieniędzy wydałam itd. Często stosował przemoc fizyczną. Potrafił mnie kopać i dusić.
Ale jak to kopać i dusić? Nikt tego nie zauważył? Przecież chodziła pani do pracy.
Udawałam, że nic mnie nie boli, a siniaki zakrywałam ubraniami lub makijażem. Kiedyś moja koleżanka zauważyła ranę na ramieniu, bałam się przyznać, że oberwałam butelką po piwie. Powiedziałam, że zahaczyłam się o wystający drut na dworze.
Słyszałam, że bez niego palcem do d**y sobie nie dosięgnę
To straszne... Co jeszcze działo się za zamkniętymi drzwiami?Eh... Krzyczał na mnie i na synka bez powodu. Nigdy nie wiedziałam, kiedy wybuchnie. Zmuszał mnie do tego, abym chodziła z nim do łóżka. Czasem całkowicie tracił nad sobą kontrolę, wtedy rzucał meblami, krzyczał i groził mi, że jeśli go zostawię to "Palcem do d**y sobie nie dosięgnę".
Mój tata istnieje dla mnie tylko na papierze
Jaki stosunek z ojcem miał wasz syn?Syn był przerażony jego zachowaniami. W jego życiu nie było ojca. To znaczy był, ale kiedyś mały mi powiedział, że tata istnieje dla niego tylko na papierze
Jak zebrać się na siłę i powiedzieć DOŚĆ?
Ostatecznie zdecydowała się pani na rozwód?Tak, zgadza się. Pewnego dnia, gdy pewne granice zostały przekroczone, a ja jedną nogą byłam na drugim świecie, powiedziałam dość. Tu nie chodziło nawet o mnie. To wszystko widział nasz synek, który był panicznie przerażony. Krzyczał i odpychał Janusza, który bardzo mocno go uderzył. To było za wiele.
Jakie było pani największe wyzwanie w tym procesie?
Najtrudniejsze było dla mnie przełamanie swojego wewnętrznego dialogu, że to ja byłam winna. Czułam się, jakby to była moja wina, że mój mąż był właśnie taki. Byłam skłonna do myślenia, że nie jestem wystarczająco dobra dla niego i że to dlatego tak się zachowuje.
Poniżanie przez męża NIE jest normalne!
Czy teraz, kiedy udało się pani wyjść z tego trudnego okresu, czuje pani ulgę?Tak, na pewno czuję ulgę, ale jednocześnie to nie był łatwy proces. To trwało wiele lat, aby zrozumieć, że moje życie nie powinno wyglądać tak jak wyglądało. Byłam bardzo przerażona, żeby odejść od męża, ale w końcu zdałam sobie sprawę, że muszę zrobić to dla siebie i dla swojego dziecka.
Czy w tej chwili czerpie pani radość z życia
Tak, teraz cieszę się każdą chwilą swojego życia. Znów mogę robić rzeczy, które mnie cieszą i mieć własne marzenia. Teraz wiem, że moje życie ma wartość i że zasługuję na szczęście.
Co zrobić, gdy mąż mnie prześladuje? Podpowiada kobieta, która wyszła z opresji
Jakie rady miałaby pani dla innych kobiet, które są w podobnej sytuacji?Najważniejsze jest szukanie pomocy i wsparcia. Nie powinnyśmy się bać mówić o tym, co się dzieje w naszym domu. Jeśli mamy podejrzenia, że ktoś jest ofiarą przemocy domowej, powinniśmy jej uwierzyć i pomóc jej w szukaniu pomocy. Ważne jest, abyśmy pamiętali, że nie jesteśmy sami i że zawsze jest nadzieja na lepsze jutro.
Podczas opowiadania o swoich doświadczeniach, Anna wydawała się bardzo zdeterminowana, aby pomóc innym kobietom, które doświadczyły przemocy domowej. Chciała podzielić się swoją historią, aby zainspirować innych do szukania pomocy i pokazać, że istnieje wyjście z takiej sytuacji.
Nie czekaj. Działaj!
- Zgłoś przemoc: Zadzwoń na numer alarmowy 112 lub na infolinię dla ofiar przemocy domowej (np. 800-100-100) i powiedz, co się dzieje. Pamiętaj, że to nie jest Twoja wina, a pomoc jest dostępna.
- Skonsultuj się z prawnikiem: Skonsultuj się z prawnikiem, aby poznać swoje prawa i dowiedzieć się, jakie kroki należy podjąć, aby zabezpieczyć siebie i swoją rodzinę. Uzyskaj pomoc psychologiczną: W trudnych sytuacjach psychicznych, związanych z prześladowaniem, warto skorzystać z pomocy specjalisty, który pomoże Ci zrozumieć swoje emocje i podjąć właściwe decyzje.
- Zwróć się o pomoc do przyjaciół i rodziny: Możesz potrzebować wsparcia i pomocy, aby przejść przez trudny czas. Nie wahaj się zwrócić się o pomoc do bliskich.
- Uzyskaj pomoc psychologiczną: W trudnych sytuacjach psychicznych, związanych z prześladowaniem, warto skorzystać z pomocy specjalisty, który pomoże Ci zrozumieć swoje emocje i podjąć właściwe decyzje.
- Schronienie dla ofiar przemocy domowej: Możesz skorzystać z pomocy organizacji, które oferują bezpieczne schronienie dla ofiar przemocy, np. Caritas, Fundacja "Niebieska Linia", Stowarzyszenie "Niebieska Karta".
Przeczytaj również:
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.